Wyjątkowy pejzaż o znacznych rozmiarach, wyróżniający się ciekawym ujęciem popularnego krakowskiego tematu. Przedstawia klasztor Norbertanek na Salwatorze. Pierwszy plan zajęty jest przez wodę, nad nią, na wzniesieniu i podmurowaniach – budynki klasztorne.

Henryk Policht urodził się w 1888 roku w Wiatrowicach nad Jeziorem Czchowskim. Studiował na krakowskiej ASP w latach 1915 – 1920, min. u Mehoffera. Debiutował na wystawie Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie w 1920 roku. Przez całe życie malował przede wszystkim widoki Krakowa, szczególnie Salwatora. W swoich dziełach Policht, mimo że kształcący się i wchodzący w życie artystyczne w okresie silnego zafascynowania wszelkimi nowymi ruchami awangardowymi, nie był nimi zainteresowany. Uczony przez Mehoffera, pozostał bardzo wrażliwy na barwę i stąd uważany jest dziś za bardzo dobrego kolorystę. W prezentowanym obrazie artysta podjął temat bardzo popularny w międzywojennym Krakowie – wówczas peryferyjną dzielnicę Salwator z niezwykle malowniczo położonym klasztorem Norbertanek. Policht zaproponował jednak zupełnie niespotykane, ciekawe ujęcie tematu. Zamiast tradycyjnego widoku na wprost, klasztor jest oglądany z miejsca, w którym Rudawa wpada do Wisły. Niewątpliwie specjalnie zaburzona perspektywa wyniosła zabudowania do góry w taki sposób, że całość sprawia wrażenie nieznanego zupełnie, pięknie położonego klasztoru górskiego, którego powaga i trwałość kontrastują z niezwykle dynamicznie oddaną rzeką